Zarząd Stowarzyszenia Sędziów Rodzinnych z ulgą przyjmuje treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2014 roku, która ukazuje, że bagatelizowanie pozycji ustrojowej sądu przez władzę wykonawczą, poprzez brak woli Ministra do złożenia podpisu pod aktem przeniesienia sędziego, nie ma umocowania prawnego.

Jednocześnie rozstrzygnięcie o ważności orzeczeń wydanych do dnia podjęcia uchwały przez sędziów wadliwie przeniesionych, jest wyrazem szacunku dla obywateli, którzy oczekują rozstrzygnięcia ich sprawy bez zbędnej zwłoki, która to zwłoka mogła powstać na skutek niepodejmowania czynności przez sędziów zasadnie spodziewających się uchwały - kwestionującej brak umocowania podsekretarza stanu w zakresie ważności ich przeniesienia.

Jest to także akt uznania dla sędziów podejmujących czynności orzecznicze (mimo wątpliwości co do mocy prawnej ich decyzji) z uwagi na słuszny interes obywateli, a w szczególności gdy chodzi o rozstrzyganie niecierpiących zwłoki spraw rodzinnych.

Należy mieć nadzieję, że stanowisko Sądu Najwyższego w tej sprawie będzie dostatecznym sygnałem dla władzy wykonawczej na przyszłość, iż władza sądownicza nie pozostaje do niej w stosunku podrzędności, lecz ma charakter równorzędny i tak powinna być traktowana.